راه اول
اگر از ویندوز XP استفاده میکنید:
از منوی Start به Run بروید.
عبارت Eventvwr.msc را وارد کرده و Enter بزنید.
در پنجره Event Viewer، از منوی کناری بر روی System کلیک کنید.
در قسمت دیگر پنجره، لیستی را مشاهده میکنید.
در بالای لیست، تیتر یکی از ستونها Event است. بر روی Event کلیک کنید تا جدول بر اساس این لیست مرتب گردد.
اکنون در این ستون عدد 6006 را بیابید.
خواهید دید که تعدادی 6006 وجود دارد. اینها هر کدام تاریخها و زمانهای خاموش شدن کامپیوتر شما هستند.
بالاترین 6006، آخرین زمان خاموش شدن کامپیوتر است. با مشاهده این سطر میتوانید در ستونهای Date و Time به ترتیب تاریخ و ساعت خاموش شدن رایانه را مشاهده کنید.
اما اگر از ویندوز ویستا استفاده میکنید:
بر روی منوی Start کلیک کنید.
عبارت Eventvwr.msc را وارد کرده و Enter بزنید.
در پنجره Event Viewer، از منوی کناری بر روی Windows Logs و سپس کلیک کنید.
در قسمت دیگر پنجره، لیستی را مشاهده میکنید.
در بالای لیست، تیتر یکی از ستونها Event است. بر روی Event کلیک کنید تا جدول بر اساس این لیست مرتب گردد.
اکنون در این ستون عدد 1074 را بیابید.
خواهید دید که تعدادی 1074 وجود دارد. اینها هر کدام تاریخها و زمانهای خاموش شدن کامپیوتر شما هستند.
بالاترین 1074، آخرین زمان خاموش شدن کامپیوتر است. با مشاهده این سطر میتوانید در ستون Date and Time به ترتیب تاریخ و ساعت خاموش شدن رایانه را مشاهده کنید.
راه دوم
این راه از طریق رجیستری ویندوز انجام میپذیرد.
از منوی Start وارد Run شده و عبارت regedit را وارد نموده و Enter بزنید تا ویرایشگر رجیستری باز شود.
به مسیر زیر بروید:
از قسمت دیگر پنجره، ShutdownTime را بیابید و بر روی آن کلیک کنید.
پس از انتخاب ShutdownTime، از منوی File بر روی Export کلیک کنید. (ترفندستان)
در پنجره Export Registry File، گزینه Save as type را بر روی Text Files تنظیم نمایید.
سپس فایل را با نام دلخواه در محیط مناسبی ذخیره کنید.
اکنون توسط My Computer به محلی که این فایل را ساختهاید بروید.
بر روی فایل دوبار کلیک کنید تا توسط Notepad باز شود.
اکنون در خط سوم این فایل متنی و در جلوی عبارت Last Write Time، میتوانید آخرین تاریخ و ساعت خاموش شدن کامپیوتر را مشاهده کنید.
راه سوم
راه آخر شاید سادهترین راه باشد.
از منوی Start به All Programs و سپس Accessories رفته و بر روی Notepad کلیک کنید.
حال در محیط Notepad کدهای زیر را عینأ Copy و Paste نمایید:
& "ShutdownTime"
Set oShell = CreateObject("WScript.Shell")
Ar = oShell.RegRead(strValueName)
Term = Ar(7)*(2^56) + Ar(6)*(2^48) + Ar(5)*(2^40) + Ar(4)*(2^32) _
+ Ar(3)*(2^24) + Ar(2)*(2^16) + Ar(1)*(2^8) + Ar(0)
Days = Term/(1E7*86400)
WScript.Echo " Akharin Tarikh va Zamaneh Khamoosh Shodaneh Computer = " & CDate(DateSerial(1601, 1, 1) + Days)
پس
از کپی کدهای فوق، از منوی File بر روی Save as کلیک کنید. سپس فایل را با
نام دلخواه و پسوند vbs. ذخیره کنید (به عنوان مثال نام آن را
Kamyabonline.vbs قرار دهید).
حالا به مسیری که فایل را ذخیره کرده‌اید مراجعه کنید.
پس از دوبار کلیک بر روی فایل، آخرین تاریخ و زمان خاموش شدن کامپیوتر را مشاهده نمایید!
به نقل از ترفندستان
برای اینکار:
ابتدا بر روی دکمه Start کلیک کنید.
سپس عبارت cmd را وارد نمایید.
خواهید دید که یک نتیجه یافت میشود. بر روی Command Prompt راست کلیک کرده و Run as Administrator را انتخاب نمایید.
اکنون در پنجره Command Prompt دستور زیر را به دقت وارد کرده و Enter بزنید:
دقت کنید در دستور فوق به جای password، رمز عبورد مورد نظر خود برای حساب کاربری Administrator را وارد نمایید.
پس از اینکار، یک بار ویندوز را Log Off کنید. مشاهده میکنید که اکانت Administrator فعال شده است و با رمز عبوری که تعیین کرده‌اید میتوانید وارد آن شوید .
برای غیرفعال نمودن مجدد آن نیز میتوانید از دستور زیر در CMD بهره ببرید:
در موبایل بازهای حرفه ای ، دو اصطلاح "تک زدن" و "تک گرفتن" وجود دارد. تک زدن رونق زیادی دارد اما تک گرفتن یک هنر هست که هر کسی از داشتن آن عاجز است! به زبان ساده تر ، شما نیز احتمالأ تاکنون با مزاحم هایی برخورد داشته اید که گاه و بی گاه با زدن تک زنگ آسایش را از شما سلب میکنند. یا شاید دوست داشته باشید هنگامی که شخصی با شما تماس میگیرد ، زودتر از آنکه گوشی شما زنگ بخورد و شماره فرد روی گوشی تان ظاهر شود ، به تماس وی پی ببرید. با ترفندی ساده میتوانید 1 الی 2 ثانیه قبل از زنگ خوردن گوشی تان متوجه شوید که هم اکنون گوشی تان زنگ میخورد و یا SMS دریافت خواهید کرد!
ابتدا لازم به ذکر است این ترفند بر روی سیم کارتهای دارای سرویس GPRS عمل میکند. قابل اجراست.
همچنین برای انجام این ترفند شما نیازمند گوشی با سیستم عامل سیمبین هستید.
برای اینکار:
از منوی اصلی به مسیر زیر بروید:
Settings > Connection > GPRS
سپس مطمئن شوید گزینه GPRS Connection بر روی When Available تنظیم شده باشد.
در این صورت شما در زیر قسمت نمایشگر میزان آنتن ، لوگوی کوچکی به شکل حرف G خواهید داشت (در بعضی گوشی ها حرف E و یک مثلث برعکس).
با فعال بودن این گزینه ، شما از اینترنت استفاده نخواهید کرد ، تنها سرویس GPRS شما فعال است و طبعأ هزینه ای هم نخواهد داشت.
اما
اکنون در صورتی که فردی با شما تماس بگیرد ، چند ثانیه قبل از زنگ خوردن
گوشی و همچنین دریافت SMS ، روی علامت G یک خط کشیده میشود. (در اصل در
فاصله بین فشردن دکمه سبز توسط فرستنده و زنگ خوردن در گوشی گیرنده).
به همین سادگی شما زودتر از زنگ خوردن گوشی میتوانید دریابید که به زودی تماس یا پیامکی خواهید داشت.
به نقل از پرشین موب
لیست این کلیدهای میانبر جدید در کل محیط ویندوز 7 به شرح زیر است:
کلید Windows + ↑: بیشینه ساختن (Maximize) پنجره.
کلید Windows + ←: حرکت پنجره به سمت چپ. با انجام این عمل به صورت متمادی، کل پنجره به سمت چپ خواهد چرخید!
کلید Windows + →: حرکت پنجره به سمت راست. با انجام این عمل به صورت متمادی، کل پنجره به سمت راست خواهد چرخید!
کلید Windows + ↓: کمینه ساختن (Minimize) پنجره و بازگردانی پنجره از حالت بیشینه.
کلید Ctrl + Windows + ←: پرش به مانیتور سمت چپ.
کلید Ctrl + Windows + →: پرش به مانیتور سمت راست.
کلید Ctrl + Windows: کمینه ساختن (Minimize) و بازگردانی کلیه پنجره‌های باز.
کلید T + Windows:
متمرکز شدن بر روی اولین پنجره موجود در Taskbar. با فشردن مجدد به پنجره
بعدی موجود خواهید رفت و این گردش ادامه دارد. همچنین با فشردن کلید T + Shift+ Windows این گردش عقبگرد خواهد شد.
کلید Space + Windows: مشاهده دزدانه صفحه دسکتاپ! با این عمل، کلیه پنجره‌های باز، شفاف میشود به طوریکه صفحه دسکتاپ دیده شود.
کلید G + Windows: مرتب کردن کلیه Gadgetهای موجود به ترتیب حروف الفبا.
کلید P + Windows: تنظیمات (ترفندستان) نمایش خارجی نظیر Mirror ،Extend Desktop و غیره.
کلید X + Windows: صفحه Mobility Center مشابه ویندوز ویستا.
کلید Windows + #:
باز نمودن پنجره شماره # موجود در Taskbar. به عنوان مثال برای باز نمودن
اولین پنجره Taskbar کلیدهای Win+1 و برای باز نمودن سومین پنجره کلیدهای
Win+3 را وارد می‌کنیم.
کلید Windows + +: بزرگ‌نمایی پنجره.
کلید Windows + -: کوچک‌نمایی پنجره.
Alt + P: نمایش و یا عدم نمایش صفحه پیش‌نمایش در هر پنجره.
همچنین کلیدهای ترکیبی زیر که به کمک ماوس صورت میگیرد مختص محیط Taskbar هستند:
Shift + کلیک بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید.
کلیک وسط ماوس بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید.
Shift + Ctrl + کلیک بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید با دسترسی ادمین.
Shift + راست کلیک بر روی یک آیکن گروهی شده: نمایش منوی پنجره شامل Restore All ،Minimize All ،Move All و غیره.
Ctrl + کلیک بر روی یک آیکن گروهی شده: گردش بر روی پنجره‌های موجود در این گروه.
لازم به ذکر است جهت اطلاع کاربران مبتدی، کلید Windows بین دو کلید Alt و Ctrl در سمت چپ کیبورد قرار دارد.
به نقل از ترفندستان
بدین منظور:
ابتدا به صفحه دسکتاپ مراجعه کنید.
اکنون کلید PrtScr را بر روی کیبورد بزنید و از صفحه دسکتاپ عکس بگیرید.
از منوی Start به All Programs > Accessories رفته و بر روی Paint کلیک کنید تا Paint ویندوز اجرا شود.
در محیط Paint، کلیدهای ترکیبی Ctrl+V را فشار دهید و یا از منوی Edit بر روی Paste کلیک کنید تا عکسی که گرفته‌اید وارد برنامه شود.
حال از منوی File بر روی Save as کلیک نموده و فایل را با نام دلخواه و فرمت BMP در محلی ذخیره نمایید.
سپس از نرم افزار Paint خارج شوید.
اکنون
بر روی فضای خالی از دسکتاپ راست کلیک کرده و از منوی Arrange Icons By بر
روی Show Desktop Icons کلیک نمایید تا تیک آن برداشته شود.
خواهید دید که کلیه آیکن‌های موجود در صفحه دسکتاپ ناپدید میشود.
در ادامه کار بر روی فضای خالی از دسکتاپ راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.
در پنجره Display Properties، به تب Desktop رفته و بر روی دکمه Browse کلیک کنید.
سپس تصویری که توسط Paint ذخیره کرده‌اید را انتخاب کرده و بر روی دکمه Open کلیک کنید.
در پایان بر روی OK کلیک کرده و به صفحه دسکتاپ برگردید.
حتمأ
متوجه شدید که چه اتفاقی افتاده است! اگر متوجه نشدید سعی کنید در صفحه
دسکتاپ بر روی یکی از شورتکات‌های موجود کلیک کرده و آن را انتخاب کنید.
قطعأ غیر ممکن است! در اصل شما تصویری غیر واقعی از صفحه دسکتاپ را به
عنوان تصویر پشت زمینه قرار دادید و آیکن‌های دسکتاپ را نیز ناپدید کردید
و حاصل چیزی است که می‌بینید.
حال فرض کنید سیستم را ترک کرده‌اید و
شخص دیگری با سیستم کار میکند. قطعأ گیج خواهد شد! چرا که هر چه سعی
میکند نمیتواند آیکن‌های صفحه دسکتاپ را انتخاب کند. در صورتی که سیستم
هنگ نکرده و سایر قسمت‌ها به خوبی کار میکند.
از این ترفند میتوانید برای شوخی با دوستان در مکان‌های عمومی نظیر کافی‌نت ها و سایت کامپیوتر دانشگاه استفاده کنید.
برای
بازگرداندن به حالت اولیه، کافی است یک تصویر دیگر را به عنوان تصویر پیش
زمینه ویندوز قرار دهید و مجدد Show Desktop Icons را فعال کنید.
به نقل از ترفندستان
اگر جز آن دسته از افرادی هستید که حین تبدیل ویدئو ها از فرمتی به فرمت دیگر یا تبدیل فایل های RAW به JPEG مدتهای طولانی پای کامپیوتر می نشینید در حالی که نوار عملکر CPU رقم صد را نشان می دهد و کامپیوترتان هم به شدت کند شده و به نظرتان همه چیز خوب و عادی است می توانید این بخش را نخوانید! چون آنچه که به نظر شما عادی می رسد یک فاجعه است که بخش عمده اش مربوط می شود به قطعه یی با عنوان CPU. از روزهای اولی که کامپیوتر های شخصی به بازار آمد تا امروز هرگز چنین تنوعی در بازار CPU وجود نداشته است اما در لابه لای این تنوع سه خانواده ی از CPU ها را می توان برای کسی که قصد دارد یک کامپیوتر جدید برای خودش دست و پا کند مناسب دانست. خانواده CPUCPU های کمی قدیمی تر ولی کماکان به روز Core 2 Quad اینتل و نهایتا خانواده ی Phenom X4 از کمپانی AMD. های بسیار جدید و مدرن اینتل تحت عنوان Core i7 و بعد
اگر فقط کارایی محض یا به قولی پرفورمنس محض مد نظرتان است سراغ Core i7 اینتل بروید. شاید اینتل و هوادارانش این حرف را یک توهین بدانند ولی این محصول قدرتمند را می توان به مغز Core 2 Quad که با قابلیت های بهینه AMD Athlon 64 آمیخته شده است تشبیه کرد. Core i7 از طراحی مدرن و بهبود یافته ی بهره مند است که آن را نسبت به CPU های 45 نانومتری خانواده های Core 2 Quad و Extreme کاملا کاراتر نموده.
این CPU ها در وضعیت Turbo یا Turbo Mode قابلیت های جدید و جالبی دارند، برای مثال در این وضعیت CPU به صورت اتوماتیک اورکلاک خواهد شد. علاوه بر بازگشت قابلیت Hyper-Threading به خانواده ی Core i7 (بعدا در مورد این قابلیت بیشتر صحبت می کنیم) این CPU ها از کنترلر یکپارچه حافظه به صورت سه کاناله یا tri-channel نیز بهره مند هستند.
Core i7 به نسبت جدید و تازه وارد است و می توان گفت فعلا در بازار سریعترین و خوش ساخت ترین CPU موجود محسوب می شود. اما مدلهای ارائه شده در این خانواده تنوع قیمت مناسبی دارند، پائین ترین عضو خانواده را می توانید با 320 الی 40 هزار تومان تهیه کنید و گران ترین مدل های Core i7 هم به یک میلیون و چند صد هزار تومان می رسند.
سری Core 2 هم هنوز قابل قبول هستند و حرف هایی برای گفتن دارند. این Cpu ها به نسبت ارزان تر هستند و مادربرد های ارائه شده برای آنها نیز فراوان و با تنوع بسیار زیادی است. اینتل چیپ های این خانواده را در دسته بندی های چهار هسته ای Core 2 Quad/Extrem و دو هسته ای Core 2 Duo به بازار ارائه کرده است. اگر واقعا قصد دارید سیستم به روزی را جمع کنید توصیه این است که یک راست همین امروز به سراغ چیپ های چهار هسته ای بروید مگر اینکه از نظر بودجه مشکل دارید و یا ترجیح می دهد بازار این محصول دچار تغییر و تحولات بیشتری شود. اما به هر جهت و در حال حاضر چهار هسته ای ها قیمت مناسبی دارند و از نظر سرعت و کارایی بسیار بالاتر از دو هسته ای ها هستند. بر خلاف چیپ های Core i7 که همگی بر مبنای تکنولوژی ممتاز 45 نانومتری ارائه شده اند، اینتل Core 2 های خود را برای دسکتاپ ها با هر دو تکنولوژی 45 و 65 نانومتری ارائه می کند. از کجا می توان دریافت یک CPUCpu بیاندازید برای مثال وقتی مدل یک CPU را به این صورت برای شما عنوان می کنند 2.66GHz Core 2 Quad Q6700 چون عدد انتهایی با 6 شروع شده است این CPU از تکنولوژی 65 نانومتری بهره می برد در حالی که 2.66GHz Core 2 Quad Q9450 چون عدد انتهاییش با 9 شروع شده به تکنولوژی 45 نانومتری تجهیز گشته پس 6 برای 65 و 9 برای 45 نانومتری است. اما فرق این دو در چیست. چیپ های 45 نانومتری نسبت به 65 نانومتری ها سریعتر و خنک تر هستند و معماری بهینه یی دارند. از خانواده Core 2 بر مبنای کدامیک از این تکنولوژی ها ارائه شده؟ کافی است نگاهی به عدد ذکر شده در انتهای تعریف مدل
CPU های چهار هسته ای AMD Phenom X4 به قدرتمندی CPU های اینتل نیستند ولی از نظر قیمت برای کسانی که قصد خریدی اقتصادی را دارند و دست و بالشان در بودجه تنگ است گزینه ی بیش از حد مناسبی اند و البته اگر در دسته بندی کاربران خانگی با استفاده های معمولی هستید و بودجه ی شما زیاد نیست این خانواده بهترین است. سریعترین محصول AMD در همین خانواده با عنوان Phenom X4 9950 Black Edition و با سرعت 2.6GHZ قرار دارد و ناگفته نماند که Phenom کاملا خانواده ی Athlon 64 را پشت سر گذاشته و بسیار برتر از این خانواده است. AMD اعلام کرده است CPU های چهار هسته ای 45 نانومتری اش را در انتهای امسال ارائه خواهد کرد و مفسرین بازار معتقدند با آمدن این محصولات AMD احتمالا این کمپانی دوباره وارد رقابت برابری با اینتل شود.
خوب حالا اگر مباحث بالا باعث شده فشارتان بیافتد و بگوئید اینها که الان گفتیم یعنی چه بگذارید اینگونه برایتان بگویم: خانواده ی Core i7 مدال طلا گرفته، Core 2 Quad یا Core 2 های چهار هسته ای مدال نقره و Phenom X4 هم برنز. نوع مدال هر یک اینها با وضعیت جیب شما کاملا مرتبط است جیب پر پول می تواند سراغ کسی برود که مدالش رنگین تر است! اما چرا Core i7 طلا گرفت؟
Core i7 محصولی بی همتا و بدون رقیب
امروزه و خصوصا در این چند سال اخیر هر چه پول خرج کنید و سعی کنید جدید ترین و مدرن ترین محصول بازار را بخرید فردایش یک چیز بهتر در بازار است و آنچه شما خریده اید قیمتش افت کرده، شکی نیست که Core i7 هم به شدت مشمول این قاعده می باشد. نسبت به اولین محصولات 45 نانومتری ارائه شده از جانب اینتل Core i7 یک جهش بزرگ در تاریخ این شرکت است که فاصله ی زیادی با آنچه در یکی دو سال اخیر ارائه نموده است دارد. یک محصول چهار هسته ای 45 نانومتری بی نیاز از کنترلر حافظه ی بیرونی و گذرگاه باس جلویی یا FrontSide Bus که باعث شده است کمپانی رقیب یعنی AMD کاملا احساس کند جامانده و برای جبران فاصله ی به وجود آمده حسابی دست و پا بزند.