اگر جز آن دسته از افرادی هستید که حین تبدیل ویدئو ها از فرمتی به فرمت دیگر یا تبدیل فایل های RAW به JPEG مدتهای طولانی پای کامپیوتر می نشینید در حالی که نوار عملکر CPU رقم صد را نشان می دهد و کامپیوترتان هم به شدت کند شده و به نظرتان همه چیز خوب و عادی است می توانید این بخش را نخوانید! چون آنچه که به نظر شما عادی می رسد یک فاجعه است که بخش عمده اش مربوط می شود به قطعه یی با عنوان CPU. از روزهای اولی که کامپیوتر های شخصی به بازار آمد تا امروز هرگز چنین تنوعی در بازار CPU وجود نداشته است اما در لابه لای این تنوع سه خانواده ی از CPU ها را می توان برای کسی که قصد دارد یک کامپیوتر جدید برای خودش دست و پا کند مناسب دانست. خانواده CPUCPU های کمی قدیمی تر ولی کماکان به روز Core 2 Quad اینتل و نهایتا خانواده ی Phenom X4 از کمپانی AMD. های بسیار جدید و مدرن اینتل تحت عنوان Core i7 و بعد
اگر فقط کارایی محض یا به قولی پرفورمنس محض مد نظرتان است سراغ Core i7 اینتل بروید. شاید اینتل و هوادارانش این حرف را یک توهین بدانند ولی این محصول قدرتمند را می توان به مغز Core 2 Quad که با قابلیت های بهینه AMD Athlon 64 آمیخته شده است تشبیه کرد. Core i7 از طراحی مدرن و بهبود یافته ی بهره مند است که آن را نسبت به CPU های 45 نانومتری خانواده های Core 2 Quad و Extreme کاملا کاراتر نموده.
این CPU ها در وضعیت Turbo یا Turbo Mode قابلیت های جدید و جالبی دارند، برای مثال در این وضعیت CPU به صورت اتوماتیک اورکلاک خواهد شد. علاوه بر بازگشت قابلیت Hyper-Threading به خانواده ی Core i7 (بعدا در مورد این قابلیت بیشتر صحبت می کنیم) این CPU ها از کنترلر یکپارچه حافظه به صورت سه کاناله یا tri-channel نیز بهره مند هستند.
Core i7 به نسبت جدید و تازه وارد است و می توان گفت فعلا در بازار سریعترین و خوش ساخت ترین CPU موجود محسوب می شود. اما مدلهای ارائه شده در این خانواده تنوع قیمت مناسبی دارند، پائین ترین عضو خانواده را می توانید با 320 الی 40 هزار تومان تهیه کنید و گران ترین مدل های Core i7 هم به یک میلیون و چند صد هزار تومان می رسند.
سری Core 2 هم هنوز قابل قبول هستند و حرف هایی برای گفتن دارند. این Cpu ها به نسبت ارزان تر هستند و مادربرد های ارائه شده برای آنها نیز فراوان و با تنوع بسیار زیادی است. اینتل چیپ های این خانواده را در دسته بندی های چهار هسته ای Core 2 Quad/Extrem و دو هسته ای Core 2 Duo به بازار ارائه کرده است. اگر واقعا قصد دارید سیستم به روزی را جمع کنید توصیه این است که یک راست همین امروز به سراغ چیپ های چهار هسته ای بروید مگر اینکه از نظر بودجه مشکل دارید و یا ترجیح می دهد بازار این محصول دچار تغییر و تحولات بیشتری شود. اما به هر جهت و در حال حاضر چهار هسته ای ها قیمت مناسبی دارند و از نظر سرعت و کارایی بسیار بالاتر از دو هسته ای ها هستند. بر خلاف چیپ های Core i7 که همگی بر مبنای تکنولوژی ممتاز 45 نانومتری ارائه شده اند، اینتل Core 2 های خود را برای دسکتاپ ها با هر دو تکنولوژی 45 و 65 نانومتری ارائه می کند. از کجا می توان دریافت یک CPUCpu بیاندازید برای مثال وقتی مدل یک CPU را به این صورت برای شما عنوان می کنند 2.66GHz Core 2 Quad Q6700 چون عدد انتهایی با 6 شروع شده است این CPU از تکنولوژی 65 نانومتری بهره می برد در حالی که 2.66GHz Core 2 Quad Q9450 چون عدد انتهاییش با 9 شروع شده به تکنولوژی 45 نانومتری تجهیز گشته پس 6 برای 65 و 9 برای 45 نانومتری است. اما فرق این دو در چیست. چیپ های 45 نانومتری نسبت به 65 نانومتری ها سریعتر و خنک تر هستند و معماری بهینه یی دارند. از خانواده Core 2 بر مبنای کدامیک از این تکنولوژی ها ارائه شده؟ کافی است نگاهی به عدد ذکر شده در انتهای تعریف مدل
CPU های چهار هسته ای AMD Phenom X4 به قدرتمندی CPU های اینتل نیستند ولی از نظر قیمت برای کسانی که قصد خریدی اقتصادی را دارند و دست و بالشان در بودجه تنگ است گزینه ی بیش از حد مناسبی اند و البته اگر در دسته بندی کاربران خانگی با استفاده های معمولی هستید و بودجه ی شما زیاد نیست این خانواده بهترین است. سریعترین محصول AMD در همین خانواده با عنوان Phenom X4 9950 Black Edition و با سرعت 2.6GHZ قرار دارد و ناگفته نماند که Phenom کاملا خانواده ی Athlon 64 را پشت سر گذاشته و بسیار برتر از این خانواده است. AMD اعلام کرده است CPU های چهار هسته ای 45 نانومتری اش را در انتهای امسال ارائه خواهد کرد و مفسرین بازار معتقدند با آمدن این محصولات AMD احتمالا این کمپانی دوباره وارد رقابت برابری با اینتل شود.
خوب حالا اگر مباحث بالا باعث شده فشارتان بیافتد و بگوئید اینها که الان گفتیم یعنی چه بگذارید اینگونه برایتان بگویم: خانواده ی Core i7 مدال طلا گرفته، Core 2 Quad یا Core 2 های چهار هسته ای مدال نقره و Phenom X4 هم برنز. نوع مدال هر یک اینها با وضعیت جیب شما کاملا مرتبط است جیب پر پول می تواند سراغ کسی برود که مدالش رنگین تر است! اما چرا Core i7 طلا گرفت؟
Core i7 محصولی بی همتا و بدون رقیب
امروزه و خصوصا در این چند سال اخیر هر چه پول خرج کنید و سعی کنید جدید ترین و مدرن ترین محصول بازار را بخرید فردایش یک چیز بهتر در بازار است و آنچه شما خریده اید قیمتش افت کرده، شکی نیست که Core i7 هم به شدت مشمول این قاعده می باشد. نسبت به اولین محصولات 45 نانومتری ارائه شده از جانب اینتل Core i7 یک جهش بزرگ در تاریخ این شرکت است که فاصله ی زیادی با آنچه در یکی دو سال اخیر ارائه نموده است دارد. یک محصول چهار هسته ای 45 نانومتری بی نیاز از کنترلر حافظه ی بیرونی و گذرگاه باس جلویی یا FrontSide Bus که باعث شده است کمپانی رقیب یعنی AMD کاملا احساس کند جامانده و برای جبران فاصله ی به وجود آمده حسابی دست و پا بزند.
کامپیوتر شما بعد از فشردن کلید Pwoer توسط شما، در ابتدا تمامی فرمانها را از بایوس (BIOS) کامپیوتر دریافت میکند. BIOS یک نرم افزار خاص است که بعنوان اینترفیس (میانجی) بین عناصر اصلی سخت افزارهای نصب شده بر روی سیستم و سیستم عامل ایفای وظیفه مینماید. زمانیکه کامپیوتر روشن میگردد BIOS عملیاتهای متفاوتی را انجام خواهد داد. مانند:
- بررسی محتویات CMOS برای آگاهی از تنظیمات خاص انجام شده
- مقدار دهی اولیه ریجسترها و مدیریت Power
- اجرای عملیاتPOST به منظور اطمینان از صحت عملکرد عناصر سخت افزاری
- تشخیص درایوی که سیستم میبایست از طریق آن راه اندازی (Booting) گردد
- و...
عملیات POST یا Power On Self Test یکی از اصلیترین عملیات کامپیوتر در هنگام روشن شدن میباشد. که تمامی نرم افزارها و قطعات سخت افزاری لازم برای بوت سیستم را تست کرده و آماده به کار میکند. همه بایوسها در هنگام درست بوت شدن سیستم، یک بوق کوتاه در شروع کار میزنند که این بوق به معنی درست و کامل کار کردن تمامی نرم افزارها و سخت افزارهای اصلی سیستم است. اما گاهی نیز اتفاق میافتد که یک یا چندی از برنامهها یا قطعات معیوب شده یا به عللی از انجام وظیفه باز میمانند، اینجاست که بایوس با تنها راه ارتباطی مستقیم (بوق) شما را آگاه میسازد. اگر از برنامه بایوس خود اطلاعی ندارید به 3 طریق میتوانید از آن آگاه شوید. یکی آنکه به راهنمای مادربرد خود رجوع کنید. راه دیگر آن است که به هنگام روشن نمودن رایانه به نوشتههای ظاهر شده دقت کنید مطمئنا نوع آن ذکر خواهد شد. اگر درب جعبه ( کیس ) رایانه را باز کنید و به چیپ ها و IC های روی مادربرد دقت کنید بر روی بایوس نام آن را نوشته است. عموما بر روی کامپیوترهای شخصی یکی از دو برنامه بایوس AWARD یا AMIBIOS قرار داده شده که در ادامه به بررسی نحوه گزارش دهی خطاها میپردازیم.
بایوس آوارد عمدتا به پیامهای خطا برای آگاه کردن کاربران از وجود مسئله اتکا دارد، اما چند کد بوقی مشهور وجود دارد که این تراشه بایوس تولید میکند:
بوق نامحدود (تکرار شونده): خطای حافظه سیستم
یک بوق بلند پس از دو بوق کوتاه: خطای کارت گرافیک
یک بوق بلند پس از سه بوق کوتاه: عدم وجود کارت گرافیک یا خطای حافظه گرافیک
بوقهای متمادی با فرکانس بالا: خطای داغ شدن پردازنده که در صورت عدم اعتنا ممکن است باعث سوختن cpu شود.
بایوس AMI BIOS محصول شرکت American Megatrends یکی از بایوسهای متداول است و آخرین نگارش تعدادی کد بوقی دارد که اشکالات زمان بوت شدن را به کاربران می گوید:
تعداد بوقها در زمان راه اندازی (پیش از POST)
1(یک بوق) | دیسکت را در دیسک گردان A: قرار دهید |
2 | فایل AMIBOOT.ROM بر روی دیسکت بوت شدنی نیست |
3 | خطای حافظه سیستمی |
4 | عملیات به روز رسانی بایوس موفقیت آمیز بوده است |
5 | خطای خواندن دیسک |
6 | خرابی صفحه کلید |
7 | حافظه فلش بایوس تشخیص داده نشده است |
8 | خرابی کنترل کننده دیسکت ران |
9 | خطای مجموع بررسی (checksum) بایوس |
10 | خطای پاک کردن حافظه فلش |
11 | خطای برنامه سازی حافظه فلش |
12 | اندازه فایل AMIBOOT.ROM درست نیست ( یا حضور ویروس) |
3 | نا همسانی تصویر BIOS ( فایل ROM دقیقا همان نسخه درون بایوس نیست) |
تعداد بوقها در زمان POST
1 | اشکال از DRAM میباشد . بنابراین مشکلی در حافظه سیستم به وجود آمده و یا motherboard |
2 | خطای حافظه سیستم |
3 | 64 کیلو بایت مورد نیاز برای شروع و راه اندازی سیستم در دسترس نیست که این هم به RAM بر میگردد . |
4 | Timer مادربرد کار نمیکند |
5 | CPU با مشکل مواجه است . |
6 | کامپیوتر نمی تواند به حافظه حالت safe mode برود |
7 | خطای استثنای عمومی (مربوط به cpu) |
8 | حافظه کارت ویدئو مشکل دارد |
9 | ROM شما مشکل دارد. چیپ BIOS ROM روی motherboard دچار خطا است . |
10 | CMOS مشکل دارد . |
11 | اشکال آزمایش حافظه cache |
نکته : اگر موقع عملیات POST یک ، دو یا سه بوق پشت سر هم بشنوید، تعویض کارتهای RAM را در نظر بگیرید یا دست کم آنها را بررسی کنید تا اطمینان یابید که درست نصب شده اند.
اگر در عملیات POST هشت بوق بشنوید اطمینان یابید که کارت ویدئویی درست نصب شده است، ممکن است لازم باشد که آن را عوض کنید.
اگر موقع عملیات POST تعداد بوقها با آنچه گفته شد متفاوت بود ( چهار تا هفت یا 9 تا یازده بوق)، ممکن است یک مسئله جدی در مادربرد یا قطعات دیگر وجود داشته باشد، کامپیوتر را به یک تعمیرگاه تخصصی ببرید.
منبع: computer4all
برای افزایش عمر باتری لپتاپ و استفاده بیشتر از آن به نکات زیر توجه کنید:
1 -پس از خرید لپتاپ، از
آن استفاده کنید تا کاملا شارژ تمام کند، وقتی که خاموش شد آن را برای دوازده ساعت
روی شارژ بگذارید.
2 - نور صفحه نمایش را کم کنید
3 - نرمافزارهایی را که
در پسزمینه سیستم عامل اجرا میشوند، خاموش کنید.
4 - ابزارهای خارجی غیرضروری را به لپتاپ وصل نکنید. ابزارهای USB (مانند موس)
باتری لپتاپتان را خالی میکنند.
5 - رم سیستم را افزایش دهید. این کار به شما اجازه میدهد تا به جای اینکه سیستم
مرتب از حافظه مجازی استفاده کند، پردازشها را بیشتر با رم انجام دهید.
6 - هارد درایو و ابزارهای سیدی / دیویدی را خاموش کنید. میزان مصرف انرژی
سیدی/ دیویدی درایوها از هارد هم بیشتر است. حتی وجود سیدی در درایو باعث
مصرف بیشتر میشود، حتی اگر از آن استفاده هم نشود. تا جایی که ممکن است سعی کنید
که به جای درایو نوری از برنامههای درایو مجازی استفاده کنید.
7 - اتصالات باتری را تمیز نگه دارید.
8 - از باتری مراقبت کنید. باتری را به کار وادارید. باتری شارژ شده را برای مدت
طولانی بلااستفاده نگذارید.
9 - دمای عمومی سیستم را پایین نگه دارید
10 - از چند برنامه به شکل همزمان استفاده نکنید. هنگامیکه از باتری استفاده
میکنید، هر بار فقط یک کار را انجام دهید و سپس سراغ کار بعدی بروید.
خیلی طبیعی و بدیهی است که سر آدمی که اطلاع ندارد کلاهی گذاشته یا برداشته شود. مثال بارز این ماجرا به لپتاپهایی مربوط میشود که از پردازندههای دوهستهای استفاده میکنند. در بازارهای جهانی دوگونه لپتاپ با پردازنده دوهستهای با نامهای Dual Core وCore 2 Duo عرضه میشود که در ظاهر اختلاف مختصری با هم دارند اما به قیمتها که نگاه می کنید تفاوتها بیشتر جلوه میکنند. از این رو در این فرصت قصد داریم مختصری در این باب صحبت کنیم .
پردازندههای Dual Core
شاید میدانید پردازندههای کنونی بازار از یک هسته تا چهار هسته را شامل میشوند. بین مدلهایی که در لپتاپها مورد استفاده قرار دارد با مدلهایی که به طور اختصاصی در دسکتاپها مورد بهره برداری واقع میشود تفاوتهایی وجود دارد که اصلیترین آن به میزان مصرف انرژی مربوط میشود.
این را هم گفته باشم که پردازندههای مخصوص لپتاپ یا تک هستهای هستند یا دوهستهای و مدلهای سه هستهای و چهارهستهای در این وادی یافت نمیشوند. این را هم بگویم که چندین سال پیش رسم بود که از برخی پردازندههای مخصوص دسک تاپ روی لپتاپها نیز استفاده میشد که این رویه شکرخدا در روزگار ما در حال فراموشی است.
اما هر پردازندهای که از دوهسته پردازشی (Core) تشکیل شده باشد را دوهستهای (Dual Core) خطاب میکنند از این رو این اصطلاح Dual Core به نوعی اصطلاحی عام است که شامل مدلهای دوهستهای Intel، AMD و حتی VIA میشود.
مشکلی که در ابتدای صحبت بدان اشاره کردم از همین جا نشأت میگیرد. همانطور گه گفتیم، شرکت Intel از دو نوع مختلف پردازنده دوهستهای در لپ تاپها استفاده میکند. در واقع Intel مثل همیشه زرنگی کرده و عنوان عام Dual Core را به مدل Pentium چسبانده است. به بیان دیگر اگر روی بدنه لپتاپ عنوان Intel Dual Core قید شده بود، بدانید که با یکی از مدلهای Pentium Dual Core طرف هستید. مدلهای این خانواده با T2060، T2080، T2130 و همچنین T2310، T2330، T2370، T2390، T2410، T3200 و T3400 نامگذاری شدهاند. قرار است مدل جدید Pentium T4200 نیز به زودی در لپتاپها استفاده شود.
موضوع این نوشتار دلالت بر ضعف این پردازندهها ندارد اما بر این موضوع تاکید دارد که مواظب باشید آنها را به جای پردازندههای Core 2 Duo نخرید.
قیمت لپتاپهایی که از این خانواده پردازشی استفاده میکنند به طور معمول بین مدلهای Celeron و Core 2 Duo قرار دارد و استفاده از آن به صراحت مطلوبتر از مدلهایی است که از شبه پردازندههای Celeron بهره میبرند.
این را هم بگویم و ختم کلام که در لیست نام مدلهایی که در بالا بدان اشاره شده است هر چه به انتهای لیست نزدیک شوید با مدلهای قویتر مواجه خواهید شد و توصیه میکنم بی خیال سه مدل اول شوید.