لیست این کلیدهای میانبر جدید در کل محیط ویندوز 7 به شرح زیر است:
کلید Windows + ↑: بیشینه ساختن (Maximize) پنجره.
کلید Windows + ←: حرکت پنجره به سمت چپ. با انجام این عمل به صورت متمادی، کل پنجره به سمت چپ خواهد چرخید!
کلید Windows + →: حرکت پنجره به سمت راست. با انجام این عمل به صورت متمادی، کل پنجره به سمت راست خواهد چرخید!
کلید Windows + ↓: کمینه ساختن (Minimize) پنجره و بازگردانی پنجره از حالت بیشینه.
کلید Ctrl + Windows + ←: پرش به مانیتور سمت چپ.
کلید Ctrl + Windows + →: پرش به مانیتور سمت راست.
کلید Ctrl + Windows: کمینه ساختن (Minimize) و بازگردانی کلیه پنجره‌های باز.
کلید T + Windows:
متمرکز شدن بر روی اولین پنجره موجود در Taskbar. با فشردن مجدد به پنجره
بعدی موجود خواهید رفت و این گردش ادامه دارد. همچنین با فشردن کلید T + Shift+ Windows این گردش عقبگرد خواهد شد.
کلید Space + Windows: مشاهده دزدانه صفحه دسکتاپ! با این عمل، کلیه پنجره‌های باز، شفاف می‌شود به طوریکه صفحه دسکتاپ دیده شود.
کلید G + Windows: مرتب کردن کلیه Gadgetهای موجود به ترتیب حروف الفبا.
کلید P + Windows: تنظیمات (ترفندستان) نمایش خارجی نظیر Mirror ،Extend Desktop و غیره.
کلید X + Windows: صفحه Mobility Center مشابه ویندوز ویستا.
کلید Windows + #:
باز نمودن پنجره شماره # موجود در Taskbar. به عنوان مثال برای باز نمودن
اولین پنجره Taskbar کلیدهای Win+1 و برای باز نمودن سومین پنجره کلیدهای
Win+3 را وارد می‌کنیم.
کلید Windows + +: بزرگ‌نمایی پنجره.
کلید Windows + -: کوچک‌نمایی پنجره.
Alt + P: نمایش و یا عدم نمایش صفحه پیش‌نمایش در هر پنجره.
همچنین کلیدهای ترکیبی زیر که به کمک ماوس صورت میگیرد مختص محیط Taskbar هستند:
Shift + کلیک بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید.
کلیک وسط ماوس بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید.
Shift + Ctrl + کلیک بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید با دسترسی ادمین.
Shift + راست کلیک بر روی یک آیکن گروهی شده: نمایش منوی پنجره شامل Restore All ،Minimize All ،Move All و غیره.
Ctrl + کلیک بر روی یک آیکن گروهی شده: گردش بر روی پنجره‌های موجود در این گروه.
لازم به ذکر است جهت اطلاع کاربران مبتدی، کلید Windows بین دو کلید Alt و Ctrl در سمت چپ کیبورد قرار دارد.
به نقل از ترفندستان
بدین منظور:
ابتدا به صفحه دسکتاپ مراجعه کنید.
اکنون کلید PrtScr را بر روی کیبورد بزنید و از صفحه دسکتاپ عکس بگیرید.
از منوی Start به All Programs > Accessories رفته و بر روی Paint کلیک کنید تا Paint ویندوز اجرا شود.
در محیط Paint، کلیدهای ترکیبی Ctrl+V را فشار دهید و یا از منوی Edit بر روی Paste کلیک کنید تا عکسی که گرفته‌اید وارد برنامه شود.
حال از منوی File بر روی Save as کلیک نموده و فایل را با نام دلخواه و فرمت BMP در محلی ذخیره نمایید.
سپس از نرم افزار Paint خارج شوید.
اکنون
بر روی فضای خالی از دسکتاپ راست کلیک کرده و از منوی Arrange Icons By بر
روی Show Desktop Icons کلیک نمایید تا تیک آن برداشته شود.
خواهید دید که کلیه آیکن‌های موجود در صفحه دسکتاپ ناپدید می‌شود.
در ادامه کار بر روی فضای خالی از دسکتاپ راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.
در پنجره Display Properties، به تب Desktop رفته و بر روی دکمه Browse کلیک کنید.
سپس تصویری که توسط Paint ذخیره کرده‌اید را انتخاب کرده و بر روی دکمه Open کلیک کنید.
در پایان بر روی OK کلیک کرده و به صفحه دسکتاپ برگردید.
حتمأ
متوجه شدید که چه اتفاقی افتاده است! اگر متوجه نشدید سعی کنید در صفحه
دسکتاپ بر روی یکی از شورتکات‌های موجود کلیک کرده و آن را انتخاب کنید.
قطعأ غیر ممکن است! در اصل شما تصویری غیر واقعی از صفحه دسکتاپ را به
عنوان تصویر پشت زمینه قرار دادید و آیکن‌های دسکتاپ را نیز ناپدید کردید
و حاصل چیزی است که می‌بینید.
حال فرض کنید سیستم را ترک کرده‌اید و
شخص دیگری با سیستم کار میکند. قطعأ گیج خواهد شد! چرا که هر چه سعی
میکند نمیتواند آیکن‌های صفحه دسکتاپ را انتخاب کند. در صورتی که سیستم
هنگ نکرده و سایر قسمت‌ها به خوبی کار میکند.
از این ترفند می‌توانید برای شوخی با دوستان در مکان‌های عمومی نظیر کافی‌نت ها و سایت کامپیوتر دانشگاه استفاده کنید.
برای
بازگرداندن به حالت اولیه، کافی است یک تصویر دیگر را به عنوان تصویر پیش
زمینه ویندوز قرار دهید و مجدد Show Desktop Icons را فعال کنید.
به نقل از ترفندستان
اگر جز آن دسته از افرادی هستید که حین تبدیل ویدئو ها از فرمتی به فرمت دیگر یا تبدیل فایل های RAW به JPEG مدتهای طولانی پای کامپیوتر می نشینید در حالی که نوار عملکر CPU رقم صد را نشان می دهد و کامپیوترتان هم به شدت کند شده و به نظرتان همه چیز خوب و عادی است می توانید این بخش را نخوانید! چون آنچه که به نظر شما عادی می رسد یک فاجعه است که بخش عمده اش مربوط می شود به قطعه یی با عنوان CPU. از روزهای اولی که کامپیوتر های شخصی به بازار آمد تا امروز هرگز چنین تنوعی در بازار CPU وجود نداشته است اما در لابه لای این تنوع سه خانواده ی از CPU ها را می توان برای کسی که قصد دارد یک کامپیوتر جدید برای خودش دست و پا کند مناسب دانست. خانواده CPUCPU های کمی قدیمی تر ولی کماکان به روز Core 2 Quad اینتل و نهایتا خانواده ی Phenom X4 از کمپانی AMD. های بسیار جدید و مدرن اینتل تحت عنوان Core i7 و بعد
اگر فقط کارایی محض یا به قولی پرفورمنس محض مد نظرتان است سراغ Core i7 اینتل بروید. شاید اینتل و هوادارانش این حرف را یک توهین بدانند ولی این محصول قدرتمند را می توان به مغز Core 2 Quad که با قابلیت های بهینه AMD Athlon 64 آمیخته شده است تشبیه کرد. Core i7 از طراحی مدرن و بهبود یافته ی بهره مند است که آن را نسبت به CPU های 45 نانومتری خانواده های Core 2 Quad و Extreme کاملا کاراتر نموده.
این CPU ها در وضعیت Turbo یا Turbo Mode قابلیت های جدید و جالبی دارند، برای مثال در این وضعیت CPU به صورت اتوماتیک اورکلاک خواهد شد. علاوه بر بازگشت قابلیت Hyper-Threading به خانواده ی Core i7 (بعدا در مورد این قابلیت بیشتر صحبت می کنیم) این CPU ها از کنترلر یکپارچه حافظه به صورت سه کاناله یا tri-channel نیز بهره مند هستند.
Core i7 به نسبت جدید و تازه وارد است و می توان گفت فعلا در بازار سریعترین و خوش ساخت ترین CPU موجود محسوب می شود. اما مدلهای ارائه شده در این خانواده تنوع قیمت مناسبی دارند، پائین ترین عضو خانواده را می توانید با 320 الی 40 هزار تومان تهیه کنید و گران ترین مدل های Core i7 هم به یک میلیون و چند صد هزار تومان می رسند.
سری Core 2 هم هنوز قابل قبول هستند و حرف هایی برای گفتن دارند. این Cpu ها به نسبت ارزان تر هستند و مادربرد های ارائه شده برای آنها نیز فراوان و با تنوع بسیار زیادی است. اینتل چیپ های این خانواده را در دسته بندی های چهار هسته ای Core 2 Quad/Extrem و دو هسته ای Core 2 Duo به بازار ارائه کرده است. اگر واقعا قصد دارید سیستم به روزی را جمع کنید توصیه این است که یک راست همین امروز به سراغ چیپ های چهار هسته ای بروید مگر اینکه از نظر بودجه مشکل دارید و یا ترجیح می دهد بازار این محصول دچار تغییر و تحولات بیشتری شود. اما به هر جهت و در حال حاضر چهار هسته ای ها قیمت مناسبی دارند و از نظر سرعت و کارایی بسیار بالاتر از دو هسته ای ها هستند. بر خلاف چیپ های Core i7 که همگی بر مبنای تکنولوژی ممتاز 45 نانومتری ارائه شده اند، اینتل Core 2 های خود را برای دسکتاپ ها با هر دو تکنولوژی 45 و 65 نانومتری ارائه می کند. از کجا می توان دریافت یک CPUCpu بیاندازید برای مثال وقتی مدل یک CPU را به این صورت برای شما عنوان می کنند 2.66GHz Core 2 Quad Q6700 چون عدد انتهایی با 6 شروع شده است این CPU از تکنولوژی 65 نانومتری بهره می برد در حالی که 2.66GHz Core 2 Quad Q9450 چون عدد انتهاییش با 9 شروع شده به تکنولوژی 45 نانومتری تجهیز گشته پس 6 برای 65 و 9 برای 45 نانومتری است. اما فرق این دو در چیست. چیپ های 45 نانومتری نسبت به 65 نانومتری ها سریعتر و خنک تر هستند و معماری بهینه یی دارند. از خانواده Core 2 بر مبنای کدامیک از این تکنولوژی ها ارائه شده؟ کافی است نگاهی به عدد ذکر شده در انتهای تعریف مدل
CPU های چهار هسته ای AMD Phenom X4 به قدرتمندی CPU های اینتل نیستند ولی از نظر قیمت برای کسانی که قصد خریدی اقتصادی را دارند و دست و بالشان در بودجه تنگ است گزینه ی بیش از حد مناسبی اند و البته اگر در دسته بندی کاربران خانگی با استفاده های معمولی هستید و بودجه ی شما زیاد نیست این خانواده بهترین است. سریعترین محصول AMD در همین خانواده با عنوان Phenom X4 9950 Black Edition و با سرعت 2.6GHZ قرار دارد و ناگفته نماند که Phenom کاملا خانواده ی Athlon 64 را پشت سر گذاشته و بسیار برتر از این خانواده است. AMD اعلام کرده است CPU های چهار هسته ای 45 نانومتری اش را در انتهای امسال ارائه خواهد کرد و مفسرین بازار معتقدند با آمدن این محصولات AMD احتمالا این کمپانی دوباره وارد رقابت برابری با اینتل شود.
خوب حالا اگر مباحث بالا باعث شده فشارتان بیافتد و بگوئید اینها که الان گفتیم یعنی چه بگذارید اینگونه برایتان بگویم: خانواده ی Core i7 مدال طلا گرفته، Core 2 Quad یا Core 2 های چهار هسته ای مدال نقره و Phenom X4 هم برنز. نوع مدال هر یک اینها با وضعیت جیب شما کاملا مرتبط است جیب پر پول می تواند سراغ کسی برود که مدالش رنگین تر است! اما چرا Core i7 طلا گرفت؟
Core i7 محصولی بی همتا و بدون رقیب
امروزه و خصوصا در این چند سال اخیر هر چه پول خرج کنید و سعی کنید جدید ترین و مدرن ترین محصول بازار را بخرید فردایش یک چیز بهتر در بازار است و آنچه شما خریده اید قیمتش افت کرده، شکی نیست که Core i7 هم به شدت مشمول این قاعده می باشد. نسبت به اولین محصولات 45 نانومتری ارائه شده از جانب اینتل Core i7 یک جهش بزرگ در تاریخ این شرکت است که فاصله ی زیادی با آنچه در یکی دو سال اخیر ارائه نموده است دارد. یک محصول چهار هسته ای 45 نانومتری بی نیاز از کنترلر حافظه ی بیرونی و گذرگاه باس جلویی یا FrontSide Bus که باعث شده است کمپانی رقیب یعنی AMD کاملا احساس کند جامانده و برای جبران فاصله ی به وجود آمده حسابی دست و پا بزند.
کامپیوتر شما بعد از فشردن کلید Pwoer توسط شما، در ابتدا تمامی فرمان‌ها را از بایوس (BIOS) کامپیوتر دریافت میکند. BIOS یک نرم افزار خاص است که بعنوان اینترفیس (میانجی) بین عناصر اصلی سخت افزارهای نصب شده بر روی سیستم و سیستم عامل ایفای وظیفه می‌نماید. زمانیکه کامپیوتر روشن می‌گردد BIOS عملیات‌های متفاوتی را انجام خواهد داد. مانند:
- بررسی محتویات CMOS برای آگاهی از تنظیمات خاص انجام شده
- مقدار دهی اولیه ریجسترها و مدیریت Power
- اجرای عملیاتPOST به منظور اطمینان از صحت عملکرد عناصر سخت افزاری
- تشخیص درایوی که سیستم می‌بایست از طریق آن راه اندازی (Booting) گردد
- و...
عملیات POST یا Power On Self Test یکی از اصلی‌ترین عملیات کامپیوتر در هنگام روشن شدن میباشد. که تمامی نرم افزارها و قطعات سخت افزاری لازم برای بوت سیستم را تست کرده و آماده به کار میکند. همه بایوس‌ها در هنگام درست بوت شدن سیستم، یک بوق کوتاه در شروع کار می‌زنند که این بوق به معنی درست و کامل کار کردن تمامی نرم افزارها و سخت افزارهای اصلی سیستم است. اما گاهی نیز اتفاق می‌افتد که یک یا چندی از برنامه‌ها یا قطعات معیوب شده یا به عللی از انجام وظیفه باز می‌مانند، اینجاست که بایوس با تنها راه ارتباطی مستقیم (بوق) شما را آگاه می‌سازد. اگر از برنامه بایوس خود اطلاعی ندارید به 3 طریق می‌توانید از آن آگاه شوید. یکی آنکه به راهنمای مادربرد خود رجوع کنید. راه دیگر آن است که به هنگام روشن نمودن رایانه به نوشته‌های ظاهر شده دقت کنید مطمئنا نوع آن ذکر خواهد شد. اگر درب جعبه ( کیس ) رایانه را باز کنید و به چیپ ها و IC های روی مادربرد دقت کنید بر روی بایوس نام آن را نوشته است. عموما بر روی کامپیوترهای شخصی یکی از دو برنامه بایوس AWARD یا AMIBIOS قرار داده شده که در ادامه به بررسی نحوه گزارش دهی خطاها می‌پردازیم.
کدهای بوقی بایوس AWARD :
بایوس آوارد عمدتا به پیام‌های خطا برای آگاه کردن کاربران از وجود مسئله اتکا دارد، اما چند کد بوقی مشهور وجود دارد که این تراشه بایوس تولید میکند:
بوق نامحدود (تکرار شونده): خطای حافظه سیستم
یک بوق بلند پس از دو بوق کوتاه: خطای کارت گرافیک
یک بوق بلند پس از سه بوق کوتاه: عدم وجود کارت گرافیک یا خطای حافظه گرافیک
بوق‌های متمادی با فرکانس بالا: خطای داغ شدن پردازنده که در صورت عدم اعتنا ممکن است باعث سوختن cpu شود.
کدهای بوقی بایوس AMI BIOS :
بایوس AMI BIOS محصول شرکت American Megatrends یکی از بایوس‌های متداول است و آخرین نگارش تعدادی کد بوقی دارد که اشکالات زمان بوت شدن را به کاربران می گوید:
تعداد بوق‌ها در زمان راه اندازی (پیش از POST)
| 1(یک بوق) | دیسکت را در دیسک گردان A: قرار دهید |
| 2 | فایل AMIBOOT.ROM بر روی دیسکت بوت شدنی نیست |
| 3 | خطای حافظه سیستمی |
| 4 | عملیات به روز رسانی بایوس موفقیت آمیز بوده است |
| 5 | خطای خواندن دیسک |
| 6 | خرابی صفحه کلید |
| 7 | حافظه فلش بایوس تشخیص داده نشده است |
| 8 | خرابی کنترل کننده دیسکت ران |
| 9 | خطای مجموع بررسی (checksum) بایوس |
| 10 | خطای پاک کردن حافظه فلش |
| 11 | خطای برنامه سازی حافظه فلش |
| 12 | اندازه فایل AMIBOOT.ROM درست نیست ( یا حضور ویروس) |
| 3 | نا همسانی تصویر BIOS ( فایل ROM دقیقا همان نسخه درون بایوس نیست) |
تعداد بوق‌ها در زمان POST
| 1 | اشکال از DRAM میباشد . بنابراین مشکلی در حافظه سیستم به وجود آمده و یا motherboard |
| 2 | خطای حافظه سیستم |
| 3 | 64 کیلو بایت مورد نیاز برای شروع و راه اندازی سیستم در دسترس نیست که این هم به RAM بر می‌گردد . |
| 4 | Timer مادربرد کار نمی‌کند |
| 5 | CPU با مشکل مواجه است . |
| 6 | کامپیوتر نمی تواند به حافظه حالت safe mode برود |
| 7 | خطای استثنای عمومی (مربوط به cpu) |
| 8 | حافظه کارت ویدئو مشکل دارد |
| 9 | ROM شما مشکل دارد. چیپ BIOS ROM روی motherboard دچار خطا است . |
| 10 | CMOS مشکل دارد . |
| 11 | اشکال آزمایش حافظه cache |
نکته : اگر موقع عملیات POST یک ، دو یا سه بوق پشت سر هم بشنوید، تعویض کارت‌های RAM را در نظر بگیرید یا دست کم آنها را بررسی کنید تا اطمینان یابید که درست نصب شده اند.
اگر در عملیات POST هشت بوق بشنوید اطمینان یابید که کارت ویدئویی درست نصب شده است، ممکن است لازم باشد که آن را عوض کنید.
اگر موقع عملیات POST تعداد بوق‌ها با آنچه گفته شد متفاوت بود ( چهار تا هفت یا 9 تا یازده بوق)، ممکن است یک مسئله جدی در مادربرد یا قطعات دیگر وجود داشته باشد، کامپیوتر را به یک تعمیرگاه تخصصی ببرید.
منبع: computer4all
مدتی پیش در سایت ترفندی با عنوان انجام عملیات دیگر در هنگام نصب ویندوز منتشر شد. در این ترفند نحوه انجام سایر عملیات نظیر مشاهده شماره سریال ویندوز به هنگام نصب ویندوز بازگو شده بود. حال در این ترفند به معرفی روش نصب درایورها و برنامه‌ها در هنگام نصب ویندوز به طور اختصاصی می‌پردازیم.
دین منظور:
پس از عبور از مراحل اولیه و انتخاب درایوها و رستارت سیستم ، دو کلید Shift و F10 را به شکل همزمان وارد نمایید.
خواهید دید که وارد محیط CMD خواهید شد.
حال عبارت taskmgr را وارد کرده و Enter بزنید.
پنجره ای مشابه با Task Manager موجود در ویندوز باز خواهد شد.
سپس از منوی File گزینه New Task Run را انتخاب کنید.
اکنون بر روی Browse کلیک کنید.
حال اگر قصد نصب درایورها را داشته باشید بایستی CD درایور مربوطه را در CD-Rom قرار دهید.
در
قسمت Look in درایوی که CD راه‌انداز در آن است را انتخاب نمایید و به
داخل پوشه نصب رفته و فایل Setup مربوطه را انتخاب کرده و بر روی Open
کلیک کنید.
در ادامه مرحله نصب درایور را طی کنید.
همچنین برای نصب برنامه‌ها، به محلی که فایل نصب برنامه بر روی هارددیسک یا CD موجود است رفته و به ترتیب بالا برنامه را نصب کنید.
شما حتی می‌توانید به قسمت‌های مختلف کنترل پنل ویندوز نیز دسترسی پیدا کنید!
برای اینکار پس از فشردن Browse، به پوشه C:WindowsSystem32 بروید (فرض بر اینکه ویندوز در درایو c نصب شده است).
در قسمت File Name دستور زیر را بنویسید و Enter بزنید:
cpl.*
حال فایل‌های پیدا شده را باز نمایید که همان قسمت‌های مختلف کنترل پنل ویندوز هستند.
به عنوان مثال desk.cpl همان Display Properties است.
به نقل از ترفندستان